Hala Umudumuz var olsun Bu Komşulara sitem yazımın Başlığı da
Fazla uzağa gitmeden anlatmak istedğim bir şeyler var yaşamımızın içinde.Engelli oğlumla yaşadığımız evimiz… Bir Apartman Düşünün, Oldukça iyi bir semptte, oldukça eğitimli, alanında uzman doktorların mühendislerin hali vakti yerinde komşularınızın olduğu. Bu konuyu belirtmek istemezdim ama hani benim gibi lise mezunu insanların farkındalıklarının olmamasını ister istemez çok göremiyorum gerçi ilkokulda bile değil, evde üç yaşında başlanmalı bu farkındalık eğitimlerine evlatlarımıza ama işte sorumsuzluklar ülkesinde bu da sadece bir keşke olarak kalabiliyor.
Bu oldukça eğitimli hatta belki bir çok sosyal yardım projelerinde dahi yer alan komşularımız bizi görmezden geliyorlar. Bir ara hepsi iyi insanlar biz biraz kabuğumuzdayız hatun deyip kendimizi eleştirsem de düşünürken kendi haklı sebeplerimizi böyle olmamalı diyorum diye kızmassınız umarım bana. Kendi hayatımı film gibi izliyorum bazen böyle yazarken de müdahale etme gereği hissettiğim konu işte bu. Bir film izlerken bazen seneryoya müdahale etmek ister misiniz siz de benim gibi, o yola girme, sakın bırakma o çocuğun elini, aman aramasaydı keşke vb. gibi…
Ya da biri oyuncuyu uyardığında duymayacağını bile bile dinle işte onu derim ben mesela bazen. Ama oyuncu ısrar eder ya da seneryoyu oynar ya işte Hayatımı da buna benzetiyorum Ben anlatsam da herkes seneryoyu oynayacak biliyorum. Ya da bir umut! Acaba bize bazı kapılar kapandığı için mi bu kapılar açıldı bu incelikleri düşünebiliyoruz da hayatları daha normal olan insanlar her kapı onlara açık diye mi duyarsız kalabiliyorlar çevrelerine… Ya da dünyanın dertlerini çok fazla önemsedikleri için onların hayatlarıda mı çok zor, Engel sadece vücutta değil benim de ruhumun acıları var herkes eşit sonuçta gibi düşünüp de mi görmezden geliyorlar,o yüzden mi bu kadar duyarsızlar bilmiyorum. Ama sağlık çok önemli Ne dertleri olursa olsun Düşünmeden yapılan Bir kaldırımı kullanamayacak kadar zor durumda değillerdir ve kaldırımın kullanışsızlığını düşünmek de istememeleri yarın ne olacaklarının garantisi yokken şimdilik onlar için sorun değildir kimbilir.
Karşıdan karşıya geçerken tutmadıkları eller… Oğlumu gördüklerinde yüksek sesle söylenen ahlar, vahlar… Engelli bir çocuğunuz varsa içinize kapanırsınız.Bir süre bilinçsiz insanlarla mücadele dahi etseniz Zor olan hayatınız size bir at gözlüğü taktırıp bazen öyle yalnızlaştırır. Tedavisi olmayan bir hastalık hiç açılmayacak bir kapı gibi çeker sizi evinize etrafınızda duyarsız komşularınız da varsa tamamen ıssızlaşır eviniz. O zaman aslında kapanan kapıyla yeni bir kapı açılır izlersiniz umursamazlığı, bananeciliği, sorumsuzlukları…
İzliyorum sessiz bu yazılar sesim olur inş.Hem yaşayıp hem izlediğim için fırsatını bulmuşken yazıyorum,Kimsenin vicdanına saldırmak da değil amacım aslında ama Komşularıma Sizin çocuklarınızın şu yaz günü sitenin bahçesindeki oyun cıvıltılarından uzak odasının perdeleri kapalı içerde tek başına yatan yavrumu Hayatınıza katamamanız hayatını zor daha da zor kılıyoru hissedip Yaşadıklarımı anlatıyorum.Yine oynasa yavrularınız sitenin parkında ama o oyun lezzetine insanı insan yapan değeleri de ekleyerek yaşamaya değmez mi bu hayat… Bu yalnızlığı yaşayan allah korusun sizin evladınız olsa sizde sitem etmezmiydiniz.
Sadece ahlar vahlar mı sizin duyarlılığınız.Bugün görmezden geldiğimiz ihtiyaç sahibi değil asıl mahzun bıraktığımız kendi geleceğimiz olduğunun farkında bile değiliz. Belkide bu yüzden asıl yardıma ihtiyacı olan bizleriz. Çünkü Yaşadıkları zorluklar sebebiyle insanlardan uzaklaşabilecek psikolojideki özel gereksinimli bireylere sahip aileleri görmezden gelip evlerinde rahat ve huzurlu yemek yiyebilecek kadar uzağız şefkate… Hayatın kırılma noktaları varsa ve bu yazıları okuyanlarda o noktaya ulaşsa,keşke o amaçlanan farkındalık oluşabilse…Engellilik durumuna göre olmasa da insanlığına göre davranmak nasip olsa herkese, benim eşime de bir kahve içmeye gelen olsa eşim yatalak çocuğuna baktığı için gitmese de kimseye gözleri dala dala izlemese bahçedeki komşularının muhabbetlerini… Neyse anlatmaya başlarsam ellerim titrer yazamam Yine de engelli aileleri olarak hala umudumuz olsun. İnşallah seslerimiz duyulsun Hala umudumuz var.