MODERN DEVLETE İLİŞKİN İKTİDAR PRATİKLERİNİN BEDENSEL SÜREÇLER ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
Beden sadece biyolojik bir varlık değildir. Tarihsel ve sosyolojik olarak sürekli inşa edilmekte olan bir entitedir. Hatta bugünün dünyasında entite olmaktan da çıkmıştır. Parçaları ile bir bütün haline gelmiştir. İktidarın kılcallaşmasıyla bize dair bilgi setinin iktidar tarafınran elde edilme kolaylığı da buna paralel olarak artmıştır.
Foucault a göre modernite öncesinde muktedir ya yaşamasına izin verirdi ya da onu öldürme emri verirdi. Buradaki keyfiyet onun muktedir olma alametindendi. Öldürme emri verme pratiğinin uygulanış biçimi eşitlikçi değil. Modern iktidardan önceki dönem itibariyle de her statüdeki insan aynı şekilde öldürülmüyordu. Kimi nasıl öldüreceğiniz öldüreceğiniz kişinin kişisel statüsü ile de pek tabi yakından ilişkilidir özellikle modern iktidar öncesindeki dönemde. Hanedanın biyolojik varlığıyla devletin varlığı arasında kurulan anoloji bayrak ile devlet arasında kurulan anolojiye dönüşmüştür. Öldürme biçimleri açısından da modern iktidar öncesinde farklar vardı. Modernite öncesinde statünüze göre ölür ve öldürülürsünüz. Moderniteden önceki iktidarlarında bir meşruiyet arayışı vardı. Modernite yoksulun da soylunun da ölümün eşitleyici olması aynı infaz biçimine tabi tutulmasının bir örneğidir.
Öldürmedeki eşitlik modern tarihle birlikte başka bir noktaya gelecek. Öldürme biçimindeki eşitlik modernitenin kendisi ile birlikte geldi. Yaşamaya izin vermenin bir adım ötesi yaşatmaktır. Yaşatmayı kolaylıştırmaktır.Tanrısal ya da dünyevi bir gücü üzerinde bulundurmaktı, şirk koşmaktı önceden. Yaşatmak modern devletin iktidarının bir parçası olduğunda anlamlı hale gelecek ve onun pratikleri ile meşrulaşacak. Foucault a göre modern öncesi iktidarın en önemli gücünü gösterme vasfı öldürmedir.Ve öldürme eylemi bile eşitlikçi değildir. İktidar pratiklerinin uygulanması ve bunlara bakış konusunda bu süreçten sonra yeni bir dönem ortaya çıkacak ve bu vurgu öldürmeden yaşatmaya kayacak. Yaşatma iktidarın çeşitli nedenlerle bedensel varlığa yaptığı yeni müdehale biçimlerinden birisidir. Modern iktidarın en önemli vasflarından diğerleri ise bilmek bilmeyi istemek ve bilgiyi sınıflandırmaktır.
Bilgi ile güç arasındaki ilişkinin sistematize olmaya başladığı dönemdir. Modernite ile birlikte şahsileşmiş olmaktan öteye geçen bir iktidar tanımı var. Dolayısıyla bu iktidarın kurumsallaşması demek yani kişisel olmaktan çıkıp önemli hale gelmesi demek nüfuz alanının artması demektir. Modern iktidar kendisine siyasi ve hukuki bir bağla bağlı olanı yaşatabilme iktidarıdır. Yani ne kadar çok yaşatıyor iseniz o kadar muktedirsinizdir. Çünkü yaşam ile ölüm arasında kurulmuş denge batıda modernite ile birlikte yaşama doğru dönmeye başladı. Modernite yaşamdan zevk almayı birincil ilke haline getirmeye başlıyor. Modern iktidar dolayısıyla hayatı uzatma hayattan keyif alma toplum düzenini bozmayacak şekilde arzuların yaşanabilir olmasını sağlamaya başlıyor. Bu da bizi iktidar yaşatabildiği kadar meşrudur a götürüyor. Yaşamsal süreçlerin tıbbileşmesi modern iktidar pratiği haline geldi. Kapitalist ilişkilerin yaşatmayı dayatması iktidarın işgücüne seferber edebileceği nüfusa bedene ihtiyacı artırdı. Modern iktidarın artık yaşatmak için altyapısal imkanları artırmaya başlaması da bu durumun göstergesidir. Kapitalizm orta sınıfa ihtiyaç duyan bir sistem ve modern iktidarın yaşatma fenomeninden en çok etkilenecek olan sınıf orta sınıftır. Modern iktidar kapitalist ilişkilerin yerleşmesi ile yaşatma yönünde irade koyduğu andan itibaren zenginliginizi bırakabileceğiniz bir şey. Modern cinsiyet rollerinin oturması vve yaygınlaşması da modern iktidar pratiklerinin yerleşmesi ile oluşuyor.
Yerleşiklikle cinsiyet rolleri oturmaya başlar. Cinsiyet rolünü beden üzerinden cisimleştiriyor. Çocukluk gençlik yaşlılık kategorilerinin oluşması modern iktidarla oluşmuş bir şeydir. Aynı zamanda modern iktidarın bedenler üzerinde kurduğu tahakkümdür. Cinsiyet rolünü beden üzerinden resmileştiriyor. Yetişkinin ve çocuğun da gündelik hayata ilişkin rollerinin oluşmasında modern iktidarın rolü çok belirgindir. İktidar merkezileştikçe yaşatmayı başka kavramlar ile donatmak durumundadır. Disiplinci mekanizmalar ile bedeni disipline etmektir. Modern iktidardisipline edici mekanizmalar oluşturarak beden ve bedensel süreçlere ilişkinbir normallik ölçütü kurmaya çalışıyor.
Sağlıklı Günler